Bu sanat eserinde, ünlü ressam Frida Kahlo’nun yüzü, yarısı boş bırakılmış şekilde bölünmüş halde duruyor, arka planda ise Vincent van Gogh’un başyapıtı “Vazo” sahneye çıkıyor. Bu iki sanat devinin birleşmesi, kimlikleri ve sanatçılıkları iç içe geçerken güçlü bir görsel diyalog yaratıyor. Frida Kahlo’nun bölünmüş yüzü, kendini ifade etme ve anlam arayışı sembolü haline geliyor. Van Gogh’un canlı “Vazo”su fon haline gelirken, merak uyandıran bir sembolizm ve duygu katmanı ekleyerek kompozisyona onun tutkusunu ve sanatsal enerjisini aşılar. Bu modern portre, sanatın zaman ve mekan arasında köprü kurma yeteneğine sahip olduğunu güçlü bir şekilde hatırlatarak, iki olağanüstü sanatçıyı sanatsal vizyonda bir araya getiriyor.
Kağıt üzeri akrilik.
